Wyrokiem rozwodowym sąd decyduje o zakończeniu małżeństwa, po uprawomocnieniu się takiego orzeczenia każdy z małżonków może bowiem ponownie wstąpić w związek małżeński. Z uwagi jednakże na fakt, że rozwód dotyczy całej rodziny, a więc również wspólnych małoletnich dzieci małżonków, wyrok wydany po przeprowadzeniu procesu rozwodowego nie będzie stanowić tylko o rozwiązaniu małżeństwa, lecz także będzie zawierać rozstrzygnięcie w innych kwestiach, co z kolei oznacza, że podczas postępowania sąd musi równolegle badać wiele zagadnień i co znacznie wydłuża postępowanie.

Kierując do sądu pozew rozwodowy strony, a przynajmniej powód, chcą, aby sąd rozwiązał małżeństwo, w pierwszej więc kolejności w wyroku rozwodowym zawarte jest orzeczenie o rozwodzie, które może, lecz nie musi, zawierać rozstrzygnięcie o winie w rozkładzie pożycia małżonków. Zgodnie bowiem z przepisami w tym zakresie, orzekając rozwód sąd orzeka także czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia, na zgodne żądanie małżonków sąd jednakże zobowiązany jest zaniechać orzekania o winie, jeśli więc małżonkom zależy na szybkim i mniej stresującym rozwodzie, wówczas powinni wnosić o nie ustalanie winy przez sąd.

Sytuacja nieco się komplikuje, gdy rozwodzący się małżonkowie posiadają wspólne małoletnie dzieci, gdyż wówczas sąd w wyroku rozwodowym rozstrzyga o władzy rodzicielskiej obojga rodziców, kontaktach rodziców z dzieckiem oraz o obowiązku alimentacyjnym względem małoletniego. Sąd w tym zakresie może uwzględnić pisemne porozumienie małżonków, jeżeli jest ono oczywiście zgodne z dobrem dziecka. W przypadku braku porozumienia, sąd rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd może wówczas również powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia, brak porozumienia małżonków może więc prowadzić do ograniczenia praw jednego z nich. Na zgodny wniosek małżonków sąd jednakże nie orzeka o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem, w takim więc przypadku kontakty te są ustalane na bieżąco przez rodziców.

W przypadku, gdy małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków, o czym zwykle rozwodzący się małżonkowie zapominają. W praktyce taki tymczasowy podział mieszkania, dopóki przynajmniej jeden z małżonków się z mieszkania nie wyprowadzi, polega na tym, że sąd określa, które pomieszczenia w mieszkaniu będą przeznaczone do wyłącznej dyspozycji danego małżonka, a z których są zobowiązani korzystać wspólnie, wspólne zwykle są więc kuchnia, łazienka, salon, przedpokój, zaś do wyłącznej dyspozycji określone pokoje w mieszkaniu. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe. Ponadto, lecz tym razem wystarczy wniosek przynajmniej jednego małżonka, sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego małżonków, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu rozwodowym.